Walvissen en dolfijnen op het Zuidereiland

Vrijdagochtend om zes uur opgestaan, tent afgebroken en vertrokken om de boot van half 9 te halen. We waren veel te vroeg bij de boot. Rond half 9 vertrokken we vanuit Wellington naar Pickton op het Zuidereiland. Vanaf de boot hadden we een mooi uitzicht over de baai van Wellington. Na een uurtje of 3/ 4 varen kwamen we aan in Pickton. De bootreis was echt heel erg leuk, vanaf het water hadden we prachtig uitzicht op de bergen en heuvels van het Zuidereiland. JG heeft al eens een maand over het zuidereiland gefietst dus had al bedacht hoe we naar Nelson moesten rijden, precies zoals hij toen ook gefietst heeft. Over Queens Charlotte Road, de weg die door de Malbourgh Sounds gaat. Dit is een gebied van eilandjes en uitlopers met mooie baaien en stranden. Onderweg nog gezocht naar een camping waar hij toen wilde staan, maar die hij niet kon vinden, nu wel gevonden ;-). De rit door de bergen was erg mooi, maar ik ben blij dat het gewoon met de auto was. Ik moet er niet aan denken hier te fietsen. Onderweg regelmatig een dooie Opossum (soort beertje) op de weg gezien. De mensen hier houden niet zo van die beesten omdat ze de Kiwi's dood bijten. Even voor de duidelijkheid, ik heb het over de vogels, niet over de vruchten of de mensen. Ook opvallend, mensen fietsen hier gewoon op de snelweg. Sta je in de file, komt er opeens een fietser voorbij. De camping in Richmond waar we de eerste 2 nachten stonden was een echte tokkies camping. Maar goed, het is maar voor 2 nachten. Zaterdag heb ik mijn wandelschoenen eindelijk gebruikt. Vlakbij Nelson ligt het Abel Tasman National Park. We hebben een stuk van de Coastal Track gelopen. Met de watertaxi werden we afgezet bij Torrenton Bay en we moesten weer teruglopen naar Marahau. De tocht was 14 km, en we hebben er 4 uur over gedaan. In de taxiboot, op weg naar het punt waar we afgezet zouden worden nog even de split apple rock gezien. Een grote ronde kei die precies in twee stukken is verdeeld. ' s Avonds lekker uit eten geweest in Nelson, erg gezellig. Een leuk dorpje met wel vier restaurantjes. s' Nachts waren de buren om ons heen behoorlijk luidruchtig dus een beetje weinig geslapen. De volgende dag zijn we via de zeehondenkolonie in Westport langs de Pancakerocks in Punakaki naar Greymounth gegaan. De Pancakerocks waren echt leuk! Deze rotsen, die dus op pannenkoeken lijken zijn door de zee en de wind in de loop der jaren zo uitgeslepen. De zee stroomt onder de rotsen door en krijpt via alle hoeken en gaten naar boven. Zo ontstaan de blowholes. Gaten waar het water doorheen spuit als de zee hard onder de rotsen door beukt. De westkust van het Zuidereiland is veel ruiger en onstuimiger dan de stranden die we in het Abel Tasman park gezien hebben. Dat waren echt mooie gele stranden. In Greymounth hebben we lux gedaan, we hebben daar in een super leuk hostel geslapen. JG kende dit hostel nog omdat hij er ook ooit geslapen heeft toen hij hier was. Alles is helemaal Afrikaans ingericht en het is heel relaxed. We hebben dus ook heerlijk geslapen in een echt bed! Maandag richting Kaikora gegaan. Was 300 km rijden. Helemaal naar de andere kant van het eiland, aan de kant van de Pacific Ocean. De kust is hier ook heel ruig en mooi, weer zeehonden gezien. Onderweg nog even door Hamner Springs gereden, beetje saai dorpje, maar goed... we waren in de buurt. Dinsdag zijn we walvissen gaan kijken. Kaikoura staat bekend om de goede mogelijkheden om walvissen, dolfijnen en zeehonden te bekijken. Met een speciale boot gingen we de zee op. De zee is hier dichtbij de kust al meer dan 1000 m diep, en inderdaad we hebben walvissen gezien en dolfijnen. En dan bedoel ik niet 1 dolfijn, nee, we er zwom een hele school dolfijnen (z'n 100) met de boot mee. Echt zo onwijs leuk om te zien, ze sprongen omhoog, spetterde, speelde met het zeewier. Echt gaaf om te zien. De walvis was trouwens ook erg indrukwekkend, al zagen we alleen z'n staart. De walvissen die hier zwemmen zijn zo groot als een vliegtuig. Er zitten hier in Kaikora heel veel Nederlanders. Op de camping, op de boot, je hoort ze overal. 's Middag lekker gelezen, ben al aan mn derde boek bezig. Woensdag naar Christchurch gegaan, eigenlijk de grootste stad van het zuidereiland. Vlakbij de camping zat een grote shoppingmall, hebben daar een beetje rondgehangen en zijn vervolgens naar het centrum gegaan. Donderdagochtend richting Omarama gereden. Onderweg zijn we nog langs ' Mes Amis' gereden. Deze lunchroom is van een Nederlands stel dat 2,5 jr geleden naar NZ is geemigreerd. JG had hun website gevonden op internet. Hier vertellen ze waarom ze naar NZ zijn gegaan en hoe het hier is om te leven. Het komt erop neer dat zij heimwee heeft naar NL en de lunchroom nu te koop staat. We hebben kort met hun gepraat en ze was erg verbaasd dat we hun site gevonden hadden (was eigenlijk alleen voor familie bedoeld). De lunchroom zag er erg leuk huis, en kost echt niks, als je het vergelijkt met Nederlandse prijzen.(Site; http://bacogoeskiwi.mysites.nl/) In Omarama kwamen we nog meer Nederlanders tegen. De hosts van de camping waren Anja en Wim Booiman. Roots in de Achterhoek maar wonen alweer 25 jaar in NZ. Grappig allemaal! 's Middag even drankje gedaan in het centrum, waar echt helemaal niks te beleven was. Even uitgebreid ons geld geteld en het kasboek bijgewerkt ( Je vriendje is niet voor niks, Controller!). We zaten in bij de kroeg waar heel het dorp aan het einde van de dag zn bietje drinkt. En schijnbaar had iemand ons het geld zien tellen, en kwam er dus opeens een oude man met een bord patat aanzetten. Voor ons, gratis! Want ja we hadden vast niet veel geld. Wat hij verder allemaal zei was echt niet te verstaan, maar de patat was heerlijk. We dufde daarna natuurlijk niks meer te bestellen ;-) Vrijdag naar Queenstown gegaan. Dit is de stad die bekend staat om de ' gevaarlijke ' activiteiten. Raften, jetboots en bungyjumpen. Het bungyjumpen is hier uitgevonden. We hebben er ook naar gekeken. En eigenlijk is het helemaal niet zo hoog. Heel veel jonge mensen hier en dus ook veel winkels en kroegen. Het is hier nu heel druk ivm de paasdagen dus de campings was echt helemaal vol. 's Avonds helaas regen gehad. Zaterdag was het erg koud dus raften vonden we niet echt een goed plan. In plaats daarvan zijn we naar Arrowtown en Glenorchy gegaan. Arrowtown is een oud goudzoekersstadje. Eigenlijk een soort openlucht museum. En Glenorchy is een heel klein gehucht waar veel wandelingen richting Milford Sounds beginnen. De weg naar Glenorchy was echt super mooi, uitzicht op de bergen en het meer echt schitterend. Je kan hier ook hele stukken rijden zonder ook maar iemand tegen te komen. De natuur is echt zo mooi hier! Maar ik zou hier niet willen wonen. En hoe mooi de natuur ook is, ik hou toch meer van de stad. In het hele land wonen maar 4 miljoen mensen, waarvan 1 miljoen op het Zuidereiland dus de natuur heeft hier alle ruimte. Het probleem hier is wel dat alle jonge mensen wegtrekken en de oudere overblijven. De kranten staan vol met vacatures die niet gevuld kunnen worden. Dat gaat echt een probleem worden. Maar goed, vandaag (zondag) gaan we naar Te Anau. Onze laatste week... dus nog even lekker genieten en dan weer terug naar het koude, drukke en natte Nederland.